بیماری آنفولانزا در واقع مربوط به عفونت بینی، گلو و ریه هاست و به طور کلی در اکثر مواقع سیستم تنفسی را درگیر می کند علت ایجاد آن هم ویروس ها هستند باید به این نکته توجه کرد که ویروس های آنفولانزا با ویروس های آنفولانزای معده که باعث اسهال و استفراغ می شوند متفاوت است.

فراد مبتلا شده به آنفولانزا در اکثر مواقع خودبه خود بهبود پیدا می کنند ولی در یک سری از موارد این ویروس می تواند بسیار خطرناک و یا در موارد شدید حتی کشنده باشد.

به طور کلی برای محافظت در برابر آنفولانزای فصلی، تزریق واکسن آنفولانزا توصیه می شود اگرچه این واکسن به صورت ۱۰۰٪ از ابتلا به آنفولانزا جلوگیری نمی کند ولی می تواند عوارض ناشی از آن را کاهش دهد.

نکته ی مهم در این باره، این است که حتما بهداشت فردی خود را رعایت کنید. دستهایتان را کامل بشویید، سطوح را ضدعفونی کنی و هوای اطراف خود را در گردش نگه دارید.

علائم

علائم شایع آنفولانزا شامل گلودرد، آبریزش بینی یا گرفتگی بینی است.

دیگر علائم رایج آنفولانزا شامل:

تب و لرز
سرفه
سردرد
دردهای عضلانی
احساس خستگی زیاد

در کودکان بی قراری و ناآرامی کودک می تواند یکس از علائم مهم ابتلا به آنفولانزا باشد.

کودکان همچنین بسیار بیش تر از بزرگسالان از دردگوش، اسهال، استفراغ و … رنج می برند.

در یک سری از موارد، درد چشم و آبریزش اشک از چشم هم گزارش شده و همچنین حساسیت به نور نیز می تواند یکی از علائم مهم باشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اکثر افرادی که به آنفولانزا مبتلا می شوند می توانند آن را در خانه مدیریت کنند و اغلب نیازی به مراجعه به متخصص ندارند.

اگر علائم آنفولانزا را دارید و در معرض خطر عوارض هستید، فورا به متخصص مراجعه کنید. شروع داروهای ضد ویروسی در عرض ۱ یا ۲ روز پس از بروز علائم احتمالا باعث کاهش طول دوره ی بیماری می شود.

در صورتی که علائم اورژانسی آنفولانزا دارید سریعا به پزشک مراجعه کنید.

علائم اورژانسی بزرگسالان مبتلا به آنفولانزا شامل موارد زیر است:

تنگی نفس یا مشکلات تنفسی
احساس فشار یا درد در قفسه سینه
کم آبی بدن
تشنج
ضعف شدید یا درد عضلانی

علائم اورژانسی کودکان مبتلا به آنفولانزا مانند بزرگسالان است و علاوه بر موارد بالا شامل:

تنفس سریع
لب خاکسری رنگ
خشک شدن دهان یا عدم وجود اشک در زمان گریه
علائمی مانند سرفه و تب که یک مدت بهبود می یابد و دوباره عود میکند.

اتیولوژی (علت شناسی)

علت ایجاد این بیماری ویروس ها هستند. این ویروس ها زمانی که فرد مبتلا به آنفولانزا صحبت، سرفه و یا عطسه می کند به صورت قطرات ریز در هوا پراکنده می شوند و می توانند از طریق استنشاق و یا لمس سطوح آلوده و زدن دست به چشم و بینی و دهان به شما منتقل شود.

انتقال ویروس به افراد دیگر تقریبا از یک روز قبل از ظهور علائم تا ۶ روز پس از ظهور علائم اتفاق می افتد این بیماری در کودکان و یا در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند برای مدت بیشتری احتمال انتقال دارند.

نکته ی مهم درباره ی ویروس های آنفولانزا این است که هرساله ویروس های جدید ظهور پیدا می کنند ولی ابتلا به یک نوع ویروس آنفولانزا و یا تزریق واکسن آنفولانزا که مطابق با انواع ویروس هایی است که در آن فصل احتمال انتشارشان بالاست می تواند باعث افزایش مقاومت سیستم ایمنی در برابر انواع دیگر ویروس های آنفولانزا شود و احتمال بروز علائم شدید را کاهش دهد.

تشخیص سرماخوردگی از آنفولانزا

سرماخورگی به تدریج بروز پیدا می کند در حالی که آنفولانزا در عرض چندساعت علائمش شدت میابد.

سرماخوردگی عمدتا روی بخش گلو و بینی تاثیر می گذارد در حالی که آنفولانزا بخش های عمقی تر تنفسی شما مانند ریه ها را نیز درگیر می کند.

سرماخوردگی باعث ایجاد حالت ناخوشایندی می شود ولی علائم و خستگی ناشی از آن به قدری است که شما می توانید کارهایتان را انجام دهید ولی در آنفولانزا علائم به قدری شدید است که می تواند شما را از انجام کارهایتان بازدارد.

عوامل خطر

سن

آنفولانزاهای فصلی در کودکان زیر ۲ سال و یزرگسالان بالای ۶۵ سال عوارض بیشتری رع بروز می دهد.

شرایط زندگی

افرادی که در مراکز اقامتی شلوغ زندگی می کنند و یا رفت و آمد دارند مانند خانه سالمندان، مهدکودک ها، مدارس، دانشگاه ها و …

سیستم ایمنی ضعیف

در صورتی که سیستم ایمنی افراد ضعیف باشد و نتواند به راحتی ویروس وارد شده به بدن را از بین ببرد احتمال ابتلای این افراد به آنفپلانزا بیش تر است و در صورت ابتلا علائم شدیدتری را بروز می دهند.

بیماری های مزمن

بیماری های مزمن زمینه ای ممکن است عوارض و علائم ناشی از آنفولانزا را افزایش دهد از جمله ی این بیماری ها می توان به بیماری های ریوی، آسم، دیابت، بیماری قلبی، بیماری های سیستم عصبی، سابقه ی سکته ی مغزی، اختلالات متابولیک، بیماری های کلیوی، کبدی و یا خونی و … اشاره کرد.

آسپرین درمانی

افراد جوانی که مدت زمان طولانی در تحت درمان با آسپرین بودنند در صورت ابتلا به آنفولانزا ممکن است به سندرم ری مبتلا شوند.

بارداری

حتمال ابتلای افراد باردار به آنفولانزا در سه ماهه ی دوم و سوم بارداری بسیار بیشتر است و ممکن است حتی علائم شدیدتری را بروز بدهند.

چاقی

افرادی که دارای شاخص توده ی بدنی (BMI) بالاتر از ۴۰ هستند در معرض خطر بروز عوارض شدید در صورت ابتلا به آنفولانزا هستند.

عوارض

در صورتی که جوان باشید و مشکل یا بیماری زمینه ای خاصی نداشته باشید نیازی به نگرانی در مورد عوارض طولانی مدت آنفولانزا ندارید گرچه ممکن است در زمان ابتلا احساس وحشتناکی داشته باشید ولی پس از گذاراندن دورع ی بیماری حالتان خوب می شود در حالی که افرادی دارای عوامل خطر هستند ممکن است حتی پس از گذراندن دوره ی بیماری با یک سری عوارض جدی دست و پنجه نرم کنند.

از جمله ی این مشکلات و عوارض می توان به موارد زیر اشاره کرد:

عفونت گوش:
در واقع علت ایجاد عفونت گوش، نفوذ ویروس های آنفولانزا از طریق شیپور استاش (لوله ای که باعث ارتباط حلق و گوش می شود و وظایفی از جمله ایجاد تعادل فشار در دو طرف پرده ی گوش دارد) به گوش میانی است در اصل قرار گرفتن این ویروس ها در بخش مخاط گوش میانی باعث عفونی شدن آن بخش می شود و از جمله علائمی که عفونت گوش می تواند ایجاد کند می توان به درد گوش، کم شنوایی، وزوز گوش، إحساس کیپی در گوش ، تب و … اشاره کرد.

عفونت سینوس ها:
علت ایجاد عفونت در سینوس ها در واقع نفوذ ویروس های آنفولانزا به فضای داخلی و مخاطی سینوس هاست که می تواند باعث ایجاد عفونت در این ناحیه شود و علائمی مانند إحساس درد در صورت، گرفتگی یا کیپ شدن بینی، سردرد، گلودرد و گرفتگی صدا و … ایجاد کند.

عفونت ریه:
نفوذ ویروس های آنفولانزا از طریق اجزای بالاتر سیستم تنفسی مانند بینی، دهان، حلق و… که می تواند در طولانی مدت باعث عفونت ریه ها شود و علائمی مانند تنگی نفس، درد قفسه سینه، افزایش ضربان قلب، سرفه ، إحساس گرفتگی در گلو و در یک سری از مواقع سرفه ی خشک و… را ایجاد کند.

عفونت عضله ی قلب یا همان پوشش داخلی قلب:

نفوذ ویروس های آنفولانزا از طریق ریه به بافت پوششی قلب که می تواند بسیار خطرناک باشد و علائم شدیدی مانند درد قفسه سینه، تجمع مایع یا همان ادم در پاها و شکم، بدن درد، تنگی نفس، تپش قلب، خستگی و تب را ایجاد کند.

عفونت سیستم عصبی:
نفوذ ویروس ها به سیستم عصبی می تواند باعث ایجاد یک عفونت خطرناک و جدی در این ناحیه شود و علائمی مانند تشنج، اختلال در حافظه، اختلال در تکلم، اختلالات تعادلی، تهوع و استفراغ شدید، ضعف عضلانی و …را ایجاد نماید.

سایر عوارضی که احتمال ابتلا به آنها کمتر است:

سندرم دیسترس تنفسی حاد: از جمله علائمی که این سندرم ایجاد می کند می توان به تنفس سخت و سریع، فشار خون پایین، گیجی و خستگی مفرط، احساس غش کردن اشاره کرد.

آسیب عضلانی به نام رابدومیولیز ( از جمله علائمی که می تواند ایجاد کند می توان به درد در ماهیچه ها، إحساس ضعف، تهوع، افت فشار خون، تورم در عضلات و ادرار تیره رنگ اشاره کرد) یا تورم عضلانی با نام میوزیت ( از جمله علائم این اختلال می توان به پوسته پوسته شدن و خشکی پوست، خستگی، اختلالات تعادلی، مشکل در بلع، التهاب مفاصل، کاهش وزن، زخم های سیستم گوارشی و … اشاره کرد)

سندرم شوک سمی : از جمله علائم شایع ناشی از این سندرم فشاخون پایین، تب، ورم پستان ها، عفونت استخوانی و … است.

بدتر شدن یک سری از بیماری های مزمن مانند آسم یا بیماری کلیوی

پیشگیری

تزریق واکسن آنفولانزا

دریافت این واکسن باعث کاهش یک سری خطرات مانند:

کاهش خطر ابتلا به آنفولانزا. در خانم های باردار در صورتی که این واکسن در اواخر دوران بارداری تزریق شود، این واکسن می تواند به حفاظت از نوزاد هم در برابر آنفولانزا کمک کند البته تزریق این واکسن در دوران بارداری حتما باید با اطلاع و دستور پزشک صورت بگیرد.
کاهش میزان علائم ناشی از آنفولانزا. در صورت تزریق واکسن احتمال بروز علائم حاد آنفولانزا بسیار کاهش پیدا می کند.
کاهش خطر مرگ بر اثر ابتلا به آنفولانزا

تزریق واکسن آنفولانزا به یک سری از افراد توصیه نمی شود که شامل:

افرادی که قبلا به این واکسن واکنش های آلرژیک نشان داده اند.
افرادی که آسپرین یا داروهای حاوی سالیسیلات مصرف می کنند( مخصوصا اگر جوان هستند).
افراد با سیستم ایمنی بسیار ضعیف
افرادی که احتمال نشت مایع مغزی – نخاعی دارند مانند افرادی که کاشت حلزون انجام داده اند.
افرادی که اخیرا داروهای ضدویروس برای آنفولانزا مصرف کرده اند.
کودکان ۲ تا ۴ ساله که در ۱۲ ماه گذشته مبتلا به علائمی مانند خس خس سینه بوده اند و یا آسم دارند.

کنترل گسترش عفونت

تزریق واکسن آنفولانزا به صورت ۱۰۰٪ از ابتلا به این بیماری جلوگیری نمی کند بنابراین انجام یک سری از کارها می تواند در پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا موثر باشد.

شستن دست ها. دست هایتان را به طور کامل بشوید و برای شستن دست ها از آب و صابون استفاده کنید مدت زمان شستن دست ها باید حداقل ۲۰ ثانیه باشد در صورتی که آب و صابون در دسترس شما نیست می توانید از ضدعفونی کننده های بر پایه الکل استفاده کنید. به کودکان تان هم اهمیت شستن و ضدعفونی کردن دست ها را آموزش دهید.
از دست زدن به صورت تان خودداری بفرمایید. دور نگه داشتن دست هایتان از چشم،بینی و دهانتان می تواند باعث کاهش احتمال انتقال ویروس ها از این طریق بشود.
هنگام سرفه و عطسه جلوی دهان و بینی خود را بپوشانید.
سطوح را تمیز و ضدعفونی کنید. سطوحی را که بیشتر در معرض تماس با میکروب ها و ویروس ها هستند را به صورت مداوم ضدعفونی کنید.
پرهیز از شلوغی. قرار گیری در محیط های شلوغ احتمال انتقال آنفولانزا را افزایش می دهد با دوری و اجتناب از ورور و قرارگیری در محیط های شلوغ در زمان های اوج آنفولانزا، می توانید تا حدودی از ابتلا به این بیماری در امان باشید.
همچنین از کسانی که دارای علائم آنفولانزا هستند فاصله بگیرید.

در صورتی که به آنفولانزا مبتلا شدید در منزل استراحت کنید تا زمانی که احساس بهتری داشته باشید و این استراحت را تا زمانی ادامه دهید که تا ۲۴ ساعت بدون استفاده از داروهای تب بر، تب نداشته باشید در صورتی که تب شما برگشت یا شروع به بدتر شدن کرد از افراد فاصله بگیرید تا باعث آلوده شدن آنها نیز نشوید.

درمان آنفولانزا

برای درمان آنقولانزا در اکثر مواقع داروهای ضد ویروسی تجوسز می شوند این داروها می توانند موجب کاهش علائم آنفولانزا شوند و طول دوره ی بیماری را کاهش دهند. اگرچه در یک عده از افراد این بیماری به قدری ضعیف بروز پیدا می کند که خودبه خود و بدون نیاز به داروی خاصی بهبود میابد.

از جمله درمان هایی که در این زمان تجویز می شود:

تجویز داروهای ضدویروسی که می توانند هم به صورت قرص و شربت باشند و هم می توانند به صورت تزریقی باشند که حالا با توجه به شرایط بیمار ممکن است طبق نظر پزشک یک یا چند ضدویروس مناسب تجویز شود.