ارزیابی های شنوایی شامل تستهای مختلف رفتاری و فیزیولوژیک است که در این قسمت نگاهی کلی به مجموعهی این تستها خواهیم داشت.
ارزیابی های شنوایی
تستهای رفتاری شنوایی:
تستهای رفتاری شنوایی یا ادیومتری شامل بررسی میزان حساسیت شنوایی در فرکانسهای مختلف است. انتخاب این فرکانسها بر حسب محدودهی درک گفتار است. در هر یک از این فرکانسها آستانههای شنوایی یعنی کمترین سطح شدتی که فرد قادر به شنیدن است محاسبه میشود. محدودهی شدتی ۰ تا ۲۵ دسیبل محدودهی نرمال آستانههای شنوایی است و آستانههای بدتر از این مقدار به عنوان کمشنوایی شناسایی میشوند. بر حسب میزان تغییر این آستانهها، کمشنواییها درجات مختلفی دارند: کمشنوایی ملایم، متوسط، شدید و عمیق.
انواع کمشنوایی:
انواع کمشنوایی از طریق درجات کمشنوایی مشخص میشود، که میتواند انتقالی و یا حسی عصبی باشد. مشکل کمشنوایی انتقالی در نتیجهی عفونت یا انسداد و یا آسیب مسیر شنوایی تا گوش خارجی و میانی اتفاق میافتد، در چنین مواردی عصب شنوایی سالم است.
در کمشنوایی حسی عصبی، معمولاً گوش داخلی و بخش عصب شنوایی آسیب میبیند، مانند آنچه در پیرگوشی اتفاق میافتد. در مواردی هم ممکن است ترکیبی از این دو دیده شود که تحت عنوان کمشنوایی آمیخته در نظر گرفته میشود که دارای هر دو جز انتقالی و حسی عصبی است.
تستهای فیزیولوژیک:
تستهای فیزیولوژیک شامل تمپانومتری و بررسی رفلکس آکوستیک است. در این قسمت بدون نیاز به پاسخهای رفتاری بیمار به بررسی سلامت پردهی گوش و گوشمیانی میپردازیم. سلامت مسیر برانگیختن رفلکس آکوستیک در بررسی سلامت مسیر عصبی نیز کمک کنندهاست. تست بررسی عملکرد شیپور استاش یا ETFT هم در این قسمت انجام میشود. معمولاً در موارد وجود گرفتگی گوش انجام این تست کمک کننده خواهد بود.
در کلینیک هییرپلاس تمامی تستهای رفتاری و فیزیولوژیک شنوایی توسط ادیولوژیست انجام میشود. برای سنجش گوش خود به کلینیک هییرپلاس مراجعه نمایید.