افت شنوایی انتقالی باعث می شود صداها به گوش داخلی شما نرسند. در صورت داشتن این نوع کم شنوایی، شنوایی شناسان می توانند به شما کمک کنند.
گوش شما از سه قسمت گوش خارجی، میانی و داخلی تشکیل شده است.
کاهش شنوایی انتقالی زمانی اتفاق می افتد که صداها نتوانند از گوش خارجی و میانی عبور کنند.
ممکن است شنیدن صداهای ملایم سخت باشد. صداهای بلندتر ممکن است خفه شوند.
تشخیص به واسطه ی تست ادیومتری و تمپانومتری و در برخی موارد با اتوسکپی مشخص می گردد. دارو یا جراحی اغلب می تواند این نوع کم شنوایی را برطرف کند.
افت شنوایی انتقالی
این نوع کم شنوایی می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- مایع در گوش میانی به دلیل سرماخوردگی یا آلرژی.
- عفونت گوش یا اوتیت میانی. اوتیت اصطلاحی است که به معنای عفونت گوش و مدیا به معنای وسط است.
- عملکرد ضعیف شیپور استاش. شیپور استاش گوش میانی و بینی شما را به هم متصل می کند. مایع موجود در گوش میانی می تواند از طریق این لوله خارج شود. اگر لوله به درستی کار نکند، مایع می تواند در گوش میانی باقی بماند.
- پارگی در پرده گوش شما
- تومورهای خوش خیم. این تومورها سرطانی نیستند اما می توانند گوش خارجی یا میانی را مسدود کنند.
- جرم گوش، یا سرومن، در مجرای گوش شما گیر کرده است.
- عفونت در مجرای گوش که اوتیت خارجی نامیده می شود. ممکن است این را شنیده باشید که به آن گوش شناگر می گویند.
- جسمی در گوش خارجی شما گیر کرده است. یک مثال ممکن است این باشد که فرزندتان هنگام بازی در بیرون، یک سنگریزه را در گوش خود فرو کند.
- مشکل در نحوه تشکیل گوش خارجی یا میانی. برخی افراد بدون گوش خارجی متولد می شوند. برخی ممکن است مجرای گوش تغییر شکل یافته یا مشکلی در استخوان های گوش میانی داشته باشند.
بدون دیدگاه