افت شنوایی فرکانس بالا

از دست دادن توانایی شنیدن فرکانس‌های بالا یکی از عوارض جانبی شایع افت شنوایی است. افرادی که قادر به شنیدن صداهای بین 2000 هرتز تا 8000 هرتز نباشند، افت شنوایی با فرکانس بالا تشخیص داده می شود که در ادیوگرام اندازه گیری می شود.

اگر فکر می کنید ممکن است افت شنوایی با فرکانس بالا داشته باشید، باید از ویژگی های این بیماری آگاه باشید، از جمله:

از آنجایی که طیف وسیعی از صداهای گفتاری وجود دارد که فرکانس‌های بالایی را اشغال می‌کنند، افرادی که از این نوع افت شنوایی رنج می‌برند، اغلب برای درک یا همگام شدن با مکالمات روزانه مشکل دارند.

آنها ممکن است حروف صامت را از دست بدهند، مانند حروف ف، ه و س. شنیدن صداهای زنانه یا تشخیص آنها از دیگران در مکالمه دشوارتر است.

گفتار اغلب مبهم یا خفه به نظر می رسد، به خصوص هنگام صحبت با تلفن. افت شنوایی با فرکانس بالا در سنین پایین می تواند به طور قابل توجهی بر توانایی کودک در یادگیری و برقراری ارتباط تأثیر بگذارد و منجر به تاخیر در رشد شود.

به همین دلیل، بسیار مهم است که شنوایی کودکان به طور منظم مورد آزمایش قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که مهارت های گفتاری و زبانی آنها مختل نمی شود.

افت شنوایی فرکانس بالا

افزایش سن، قرار گرفتن در معرض نویز و بیماریها سه عامل اصلی افت شنوایی فرکانس بالا هستند که همگی به سلول های حسی گوش داخلی آسیب می رسانند. افت شنوایی معمولا ابتدا در فرکانس‌های بالاتر اتفاق می‌افتد.

موثرترین درمان برای کاهش شنوایی با فرکانس بالا، سمعک است.

سمعک این توانایی را دارد که صداهای با فرکانس بالا را که کاربر در درک آن مشکل دارد، تقویت کند و به او امکان می دهد تا صداهای گفتاری را به طور مؤثرتری درک کند. برخی از سمعک‌ها حتی تنظیمات مختلفی را برای مکالمات و میکروفون‌های جهت دار ارائه می‌کنند.