بیماری منییر و میگرن

بیماری منییر و میگرن


منییر

بیماری منییر یک بیماری مزمن است که هر ساله افراد زیادی را در کشورهای مختلف تحت تأثیر قرار می‌دهد.
شیوع این بیماری نسبت به برخی بیماری‌های دیگر که سیستم تعادل را درگیر می‌کنند کمتر است.
فرآیند پاتولوژی این بیماری موجب هیدروپس اندولنفاتیک می‌شود.
دلیل اصلی ایجاد این بیمار ناشناخته است و دلایل متعددی برای وقوع این بیماری در نظر گرفته می‌شود.

میگرن

میگرن یکی از بیماری‌های عصبی است که منجر به سردردهای ملایم تا شدید می شود.
علائم دیگر این بیماری شامل حالت تهوع، استفراغ، نورهراسی (افزایش حساسیت به نور) و  افزایش حساسیت به صدا است.
درد به‌طور کلی با بالا رفتن فعالیت بدنی در این بیماری افزایش می‌یابد.

منییر و میگرن

ارتباط بین بیماری منییر (MD) و میگرن از اوایل سال 1861 مطرح شد .
در آن زمان، چندین نویسنده سردرد را به عنوان یک علامت اضافی در حملات معمولی منییر بیان کردند.
نتایج یکی از مطالعات نشان داد که حملات منییر در افراد مبتلا به میگرن همیشه با سردردهای میگرنی همراه بوده‌است.
در حالی که در نیمه دیگر سردردهای میگرنی گاهی اوقات (به عنوان مثال، بیش از 20٪ حملات) با سرگیجه همراه است.

شیوع بیماری میگرن در افراد مبتلا به منییر معمولاً بیشتر از سایر افراد است.
شیوع بیشتر میگرن برای هر دو جنسیت صدق می‌کند، یعنی هم در مردان مبتلا به منییر و هم در خانم‌های مبتلا به منییر، بیماری میگرن شیوع بیشتری دارد.
سردردهای میگرنی در طول حملات منییر معمولاً کمتر از 30 درصد مواقع رخ می‌دهد.
این در حالی است که حملات منییر همیشه با سردردهای میگرنی همراه است.

در کل بصورت ساده می‌توان اینگونه توضیح داد که بین این دو بیماری منطقی به نظر می‌رسد که ارتباطی وجود داشته باشد.
این ارتباط کاملاً شناخته شده نیست و نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه وجود دارد.

بیماران مبتلا به منییر که علائم میگیرن را نیز دارند بهتر است با مراجعه به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی و متخصص مغز و اعصاب و دریافت مشاوره و درمان موازی سعی در کنترل علائم و وضعیت کنند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *