سکته گوش، کم شنوایی حسی عصبی متوسط تا شدید است که به طور ناگهانی، در عرض چند ساعت ایجاد می شود یا فرد در هنگام بیدار شدن متوجه آن می شود. هر سال حدود 1/5000 تا 1/10000 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. کم شنوایی اولیه معمولا یک طرفه است (مگر اینکه ناشی از دارو باشد) و ممکن است شدت آن از خفیف تا عمیق متغیر باشد. بسیاری نیز وزوز گوش دارند و برخی سرگیجه، گیجی یا هر دو دارند.
علائم سکته گوش
کم شنوایی ناگهانی دلایلی دارد که با کم شنوایی مزمن متفاوت است و باید فورا برطرف شود. ویژگی های رایج کم شنوایی ناگهانی به شرح زیر است:
اکثر موارد ایدیوپاتیک هستند (علت آن مشخص نیست).
برخی در جریان یک رویداد توضیحی آشکار رخ می دهند.
تعداد کمی نشان دهنده تظاهرات اولیه یک اختلال پنهان اما قابل شناسایی است.
نظریه های متعددی وجود دارد که شواهدی (هر چند متناقض و ناقص) برای آنها وجود دارد. امیدوارکننده‌ترین احتمالات شامل عفونت‌های ویروسی (به ویژه هرپس سیمپلکس)، حملات خودایمنی و انسداد حاد میکروواسکولار است. برخی از علل کاهش شنوایی ناگهانی به راحتی آشکار می شوند.
علائم و نشانه های کم شنوایی (علائم سکته گوش) ناگهانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
خفه شدن گفتار و صداهای دیگر که به دلیل افت شنوایی در برخی فرکانس ها است که درک گفتار را دشوارتر می سازد.
مشکل در درک کلمات، به ویژه در برابر سر و صدای پس زمینه یا در یک جمعیت زیرا صداهای پس زمینه قادرند بخش های کم شدت گفتار را بپوشانند و مانع از شنیده شدن آن ها می شوند.
مشکل در شنیدن صامت ها به دلیل افت شنوایی در فرکانس های بالا
مشکل در صحبت کردن با تلفن با یک گوش
سرگیجه که می تواند به صورت حس چرخش و یا گیجی باشد
وزوز که به معنی شنیدن صدایی در گوش است درحالیکه منبع بیرونی برای صدا وجود ندارد.
بدون دیدگاه