علل گرفتگی گوش

علل گرفتگی گوش


اوتیت خارجی که گاهی به آن گوش شناگر می گویند عفونت مجرای گوش است.

اوتیت میانی عفونت یا التهاب گوش میانی است.

علل گرفتگی گوش

  • هیدروپس اندولنفاتیک

اگر گرفتگی شنوایی به دلیل عدم تعادل مایع در گوش داخلی باشد، به آن هیدروپس اندولنفاتیک می گویند. هیدروپس تجمع مایع اضافی در بافت ها یا حفره های بدن است.

گاهی اوقات احساس گرفتگی ناشی از پری واقعی گوش است. هنگامی که جرم جمع می شود، باعث کاهش جزئی شنوایی، گوش درد، وزوز گوش، بو، خارش، پری گوش و سرفه میشود.

  • کلستئاتوما

در بیماران با سابقه اختلال عملکرد شیپور استاش، عفونت مزمن گوش، یا در افرادی که پرده گوش پاره شده است، ممکن است ایجاد شود. یک کیست خوش خیم است.

  • سندروم تنسور تیمپانی

عضله ای که در گوش میانی قرار دارد، اتصالات گوش میانی را سفت می‌کند تا صدا را ضعیف کند و گوش داخلی را در برابر صدای مضر بلند محافظت کند.

  • سندرم گسیختگی مجرای نیمدایره فوقانی

از سوراخ کوچکی در استخوان گوش داخلی که کانال نیم دایره فوقانی را می پوشاند، نشات می گیرد. شکایات عمده شامل سرگیجه یا گیجی و مقداری از دست دادن شنوایی است.

معمولا تنها چند دقیقه یا چند روز طول می کشد تا ایجاد شود و باید به عنوان یک اورژانس پزشکی در نظر گرفته شود.

در فرد مبتلا به اختلال عملکرد شیپور استاش، شیپور استاش در حین جویدن، بلع یا خمیازه باز نمی شود. به همین دلیل، فشار در گوش با فشار هوای بیرون برابر نمی شود.

  • نورومای آکوستیک

نوروم آکوستیک یک رشد غیر سرطانی روی عصب هشتم جمجمه است. این عصب به تعادل و انتقال صدا به مغز کمک می کند. نوروم آکوستیک نادر، کند رشد و غیر بدخیم است.

  • لابرینتیت

لابرینتیت التهاب گوش داخلی است که معمولا در نتیجه یک عفونت ویروسی ایجاد می شود و بر اعصاب مسئول تعادل و شنوایی تأثیر می گذارد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *