ماستوئیدیت

ماستوئیدیت؛ یکی از ساختارهای مهم در گوش داخلی شما، استخوان ماستوئید است.

 این استخوان برعکس سایر استخوان های بدن که متراکم و سخت هستند، دارای ساک های هوا و اسفنج مانند است.

ماستوئید برای عملکرد مناسب هوا را از سایر قسمت های گوش دریافت میکند از جمله شیپور استاش(لوله ای برای تهویه ی هوا بین گوش میانی و حلق)

 اگر عفونتی در گوش میانی شما وجود داشته باشد یا هر مشکل دیگری که باعث انسداد شیپور استاش شود  ممکن است متعاقبا باعث ایجاد عفونت در استخوان ماستوئید شود.

این عفونت خطرناک به عنوان عفونت استخوان ماستوئید یا ماستوئیدیت شناخته میشود.

از علت های شایع ماستوئیدیت عفونت گوش میانی است که درمان نشده باقی بماند.

 این عفونت میتواند به گوش داخلی گسترش یابد و به سلولهای هوایی ماستوئید حمله کند.

همچنین میتواند باعث متلاشی شدن استخوان ماستوئید شود.

علائم ماستوئیدیت:

علائم آن مشابه عفونت گوش است. که شامل:

• ترشح از گوش مبتلا
• درد گوش
• تب
• سر درد
• کم شنوایی در گوش مبتلا
• قرمزی و تورم و درد هنگام لمس پشت گوش مبتلا

در بعضی از افراد، ماستوئیدیت میتواند منجر به آبسه ی مغزی شود

 یا سایر مشکلاتی که مغز را درگیر میکند.

نشانه های این وضعیت شامل سردرد های شدید و تورم پشت چشم است.

تشخیص ماستوئیدیت:

اگر شما نشانه های عفونت گوش را داشته باشید،

 پزشک متخصص گوش و حلق و بینی، سر و گوش را به دقت معاینه میکند

 تا مشخص شود که آیا عفونت به استخوان ماستوئید کشیده شده یا خیر.

استخوان ماستوئید در گوش داخلی واقع شده و تا زمانی که عفونی نشود قابل مشاهده نیست.

پزشک با استفاده از تست هایی مثل CT SCAN و  MRI و X-Ray جمجمه و آزمایشات خونی تشخیص این بیماری را انجام میدهد.

درمان ماستوئیدیت:

ماستوئیدیت میتواند یک عفونت ملایم تا بسیار شدید محصوب شود.

 درمان اولیه برای عفونت های شدید شامل بستری در بیمارستان است.

دریافت آنتی بیوتیک ها به صورت وریدی در بیمارستان توصیه میشود.

ممکن است حتی پس از مرخص شدن از بیمارستان هم نیاز به مصرف آنتی بیوتیک خوراکی باشد.

 چنانچه عفونت بعد از درمان های آنتی بیوتیکی هم از بین نرفت ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد.

درمان ماستوئیدیت میتواند چالش هایی را به همراه داشته باشد

و در صورت عدم درمان مناسب و به موقع، مشکلات جدی تری به وجود خواهد امد از جمله:

• سرگیجه
• فلج صورت
• کم شنوایی
• مننژیت که عفونت وایرال و یا باکتریال لایه های پوشاننده ی مغز و نخاع است.
• آبسه ی مغزی که تجمع چرک در از مغر و نخاع است
• sepsis که همان پخش عفونت درکل بدن است.

برای جلوگیری از ماستوئیدیت چه باید کرد:

برای جلوگیری از وقوع این وضعیت، هر عفونت گوشی باید جدی گرفته شودو درمان موثر و به موقع دریافت شود.

 طبق دستور و تجویز پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مصرف آنتی بیوتیک ها ادامه داشته باشد.

در صورت ابتلا به ماستوئیدیت اقدامات و مداخلات زودهنگام حائز اهمیت است.

 حتی در صورت درمان موفق احتمال بازگشت عفونت وجود دارد.

پس مانیتورینگ و معاینات و ارزیابی های دوره ای در این بیماران بسیار مهم است.