1. بیماری منییر یک اختلال است که به عنوان سندرم ایدیوپاتیک هیدروپسهای آندولنفاتیک تعریف می‌شود.
    این بیماری همچنان بصورت کامل شناخته شده نیست و همچنان با حدس و گمان در رابطه با عوامل ایجاد کننده این بیماری صحبت می‌شود.
    عبارت منییر به صورت گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد و در واقع ممکن است برای طیف وسیعی از بیماران سرگیجه و عدم تعادل بکار برده شود.

یک گزینه مناسب برای تشخیص این بیماری بررسی علائم بیمار است.
از جمله علائم این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  1. وجود سرگیجه که می‌تواند بین چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد
  2. وجود کم‌شنوایی که حالت نوسانی دارد و ممکن است میزان آن تغییر کند
  3. احساس کیپی و پری در گوش
  4. احساس وزوز گوش

منییر و کم شنوایی

همانطور که گفته شد یکی از علائم بیماری منییر، کم‌شنوایی می‌باشد.
کم‌شنوایی در این بیماری از نوع حسی عصبی می‌باشد و معمولاً فرکانس‌های پایین را درگیر می‌کند.

کم‌شنوایی حسی عصبی (Sensory neural Hearing Loss) یکی از انواع کم‌شنوایی است که در آن حلزون و عصب شنوایی دچار اختلال می‌گردند.

همانطور که گفته شد معمولاً بیماری منییر ابتدا فرکانس‌های پایین را درگیر می‌کند و باعث ایجاد کم‌شنوایی در این محدوده فرکانسی می‌گردد.
فرکانس‌های پایین در بلندی صدا نقش دارند و ایجاد کم‌شنوایی در این فرکانس‌ها باعث می‌شود فرد احساس کند که صداها را آرام‌تر می‌شنود.

همچنین باید خاطر نشان کرد که کم‌شنوایی ناشی از بیماری منییر می‌تواند نوسانی باشد و تغییر کند.

یعنی ممکن است فرد احساس کم‌شنوایی داشته باشد ولی بعد از مدتی میزان این کم‌شنوایی تغییر کند.

در کل معمولاً علائم بیماری منییر در طول حملات آن شدت می‌گیرد و بیشتر می‌شود.

بهتر است هنگامی که بیمار حملات بیماری را دارد به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *