میکروشیا یک abnormality مادرزادی است که گوش خاریجی به صورت کامل رشد نکرده است و معمولاً بدشکلی دارد.
این اختلال می‌تواند فقط در یک گوش یا هر دو گوش رخ دهد؛ در 90 درصد مواقع یک طرفه است.
میکروشیا در 4 دسته‌بندی متفاوت از لحاظ شدتی قرار می‌گیرد:
Grade 1:
ممکن است گوش خارجی کوچک یا نرمال باشد ولی کانال گوش باریک باشد یا وجود نداشته باشد.
Grade 2:
یک سوم گوش کودکان نرمه گوش با رشد طبیعی را دارند ولی دو سوم کودکان نرمه گوش بدشکل دارند و کانال گوش باریک است و یا وجود ندارد.
Grade 3:
این طبقه شایع‌ترین نوع در کودکان است که بخش خارجی کامل رشد نشده یا کوچک که نرمه گوش را شامل می‌شود و یک مقدار کوچک غضروف در بالای بخش گوش خارجی وجود دارد. در این طبقه معمولاً کانال گوش خارجی وجود ندارد.
Grade 4:
شدیدترین شکل میکروشیا، آنوشیا نام دارد و در این حالت کودک گوش خارجی‌اش به طور کلی وجود ندارد و ممکن است یک طرفه یا دوطرفه باشه.
عوامل:
میکروشیا در دوره 3 ماهه اول بارداری به وجود می‌آید.
دلیل آن مشخصا معلوم نیست ولی ارتباط هایی با الکل یا مواد مخدر مصرف شده در دوره بارداری، مشکلات ژنتیکی یا جهش و رژیم غذایی با کمبود کربوهیدرات و فولیک اسید، دارد.
یکی از ریسک فاکتورهای شناخته شده برای میکروشیا استفاده از داروهای آکنه در طول بارداری است که داروی ccutane (isotretinoin) برخی abnormalityهای مادرزادی مانند میکروشیا را باعث می‌شود.
عامل دیگر دیابت است:
مادرانی که دیابت دارند نسبت به مادرانی که دیابت ندارند ریسک بیشتری برای به دنیا آوردن بچه‌های با میکروشیا دارند.
اغلب میکروشیا ارثی نیست و در درصد کمی از بچه‌ها میکروشیا به صورت ارثی اتفاق می‌افتد.
با این حال اگر مادری بچه‌ای با میکروشیا داشته باشد مقداری ریسک داشتن بچه دیگری با گوش میکروشیا بالا می‌رود.
میکروشیا با مشاهده مشخص می‌شود و برای تعیین شدت آن تست شنوایی و سی تی اسکن توصیه می‌شود.
شنوایی شناس میزان کم شنوایی را ارزیابی میکند.
پزشک گوش و حلق و بینی وضعیت مجرای گوش را مورد بررسی قرار می‌دهد.
در صورت نیاز ممکن است یک از راهکارهای جراحی یا استفاده از وسایل کمک شنیداری پیشنهاد شود.
از آنجاییکه میکروشیا ممکن است همراه با ناشنوایی ژنتیکی باشد ارزیابی ژنتیکی برای والدین در بعضی موارد توصیه می‌شود.
درمان:
- جراحی
- وسیله کمک شنیداری
باتوجه به اینکه روش‌های جراحی متفاوتی برای این بیماری مطرح می‌باشد.
همچنین در برخی موارد نیار به انجام جراحی‌های چند مرحله‌ای وجود دارد.
توصیه می‌شود عمل مربوط به این بیماری توسط پزشک جراح گوش و حلق و بینی که در این زمینه سابقه انجام عمل جراحی دارد صورت گیرد و همچنین پروسه انجام عمل‌ها توسط یک پزشک یا تیم پزشکی صورت گیرد.
بدون دیدگاه