پیرگوشی

پیرگوشی افت شنوایی تدریجی است که در سالمندان اتفاق می‌افتد. یک بیماری نسبتاً شایع که در نتیجه‌ی بالا رفتن سن مشاهده می‌شود. در افراد بالای 75 سال تقریباً نیمی از افرا د از کم‌شنوایی رنج می‌برند.

پیرگوشی به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد و معمولاً هر دو گوش را درگیر می‌کند. همین مورد باعث می‌شود که تعداد زیادی از افراد متوجه وقوع کم‌شنوایی نشوند.

دلایل پیرگوشی

دلایل زیادی برای وقوع آن وجود دارد امّا معمولاً به علّت تغییرات ناشی از افزایش سن اتفاق می‌افتد ممکن است محل‌های مختلفی را درگیر کند:

1. گوش داخلی (شایع‌ترین مورد)
2. گوش میانی
3. مسیر عصب شنوایی تا مغز

فاکتورهایی که باعث بدتر شدن یا تسریع روند پیشرفت پیرگوشی می‌شود:

1. مواجهه با نویز و سر و صدای محیطی
2. از دست دادن سلول‌های مویی ( گیرنده‌های حسی گوش داخلی)
3. فاکتورهای وراثتی
4. سن و سال
5. فاکتورهای مختلف سلامتی مثل بیماری‌های قلبی و دیابت
6. عوارض جانبی داروهای مختلف مثل آسپیرین و آنتی بیوتیک‌ها

نشانه‌های پیرگوشی

هر بیماری ممکن است نشانه‌های مختلفی را تجربه کند امّا معمولاً نشانه‌ی آن شامل موراد زیر است:

1. عدم وضوح گفتار سایر افراد.
2. عدم توانایی تفکیک صداهای با فرکانس بالا مثل “س” و “ش”
3. عدم توانایی فهم کامل مکالمات مخصوصاً زمانی که نویز زمینه وجود داشته باشد.
4. معمولا صدای مردان راحت تر از صدای زنان شنیده می‌شود.
5. بعضی صداها به شدت آزادهنده و بلند هستند.
6. وجود وزوز (صدای سوت یا زنگ در گوش) که ممکن است در یک یا هر دو گوش دیده شود.

کم‌شنوایی ممکن است که با سایر مشکلات مربوط به سلامت بیمار در هم آمیخته شود و برای تشخیص این مورد باید با پزشک متخصص گوش و حلق و بینی یا ادیولوژیست مشورت شود.

درمان پیرگوشی

درمان ویژه‌ی پیرگوشی با توجه به تصمیم پزشک خواهد بود که به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد:

1. سن بیمار، سلامت عمومی و تاریخچه‌ی پزشکی
2. شدت بیماری
3. انتظارات و توانایی‌های بیمار
4. ترجیح و سلیقه‌ی بیمار

که براساس موارد فوق می‌تواند شامل تجویز سمعک و یا استفاده از وسیله‌های کمک شنوایی مثل تقویت کننده‌ی صدای تلفن باشد.

همچنین فرد در این شرایط باید از مواجهه با صدای بلند اجتناب کند و همچنین می‌تواند از تکنیک‌های گفتار خوانی (استفاده از نشانه‌های بینایی برای فهم و درک گفتار) بهره ببرد.