کاربرد استخوانچه های گوش

گوش انسان دارای سه استخوانچه کوچک است که درون حفره گوش میانی قرار گرفته اند و عبارتند از چکشی، سندانی و رکابی.

آنها با هم یک زنجیره کوتاه تشکیل می دهند که از گوش میانی عبور می کند و ارتعاشات ناشی از امواج صوتی را از غشای پرده گوش به مایع گوش داخلی حلزون منتقل می کند.

چکشی بیشتر شبیه چماق است تا چکش، در حالی که اینکوس شبیه یک دندان با ریشه گسترده است. رکابی هم شباهت زیادی به رکاب دارند. این استخوانچه ها توسط مفاصل، رباط ها و عضلات خاصی در حفره گوش میانی به صورت معلق قرار گرفته است.

دو حفره در دیواره حلزون استخوانی وجود دارد و یکی از آنها پنجره ای بیضی شکل است. جایی که توسط رباط دیگری به نام رباط حلقوی در جای خود نگه داشته شده است و محل اتصال صفحه بیضی شکل استخوان رکابی است. حفره حاوی استخوانچه ها (گوش میانی) از طریق شیپور استاش به گلو و سینوس ماستوئید متصل می شود.

کاربرد استخوانچه های گوش

دو عضله کوچک در گوش میانی وجود دارد که به تغییر تنش در استخوانچه های گوش و در نتیجه تغییر شدت (میزان بلندی صدا) کمک می کند. این دو عضله تحت شرایط خاصی فعال شده و عمل می کنند. عملکرد آن ها می تواند منجر به محافظت از حلزون در برابر اصوات بلند و آسیب زا شود.

عملکرد زنجیره استخوانی

برای اینکه صدا به گوش داخلی منتقل شود، ارتعاشات هوا باید به ارتعاش در مایعات حلزون تبدیل شود. برای این کار یک چالش وجود دارد که مربوط به تفاوت مقاومت (امپدانس) بین هوا و مایعات است. این تفاوت یا عدم تطابق امپدانس، انتقال صدا را کاهش می دهد. پرده گوش و استخوانچه ها برای غلبه بر عدم تطابق امپدانس بین هوا و مایعات حلزون گوش عمل می کنند و بنابراین گوش میانی به عنوان دستگاه تطبیق امپدانس عمل می کند.

هنگامی که استخوانچه ها شکسته می شوند، از بین می روند یا به هر دلیل کار نمی کنند شنوایی را به میزان زیادی کاهش می دهند. در این گونه موارد انتقال صدا از مسیر هوایی معمول مختل خواهد شد اما شنیدن از طریق استخوان جمجمه تحت تأثیر قرار نمی گیرد. به این نوع افت شنوایی، کم شنوایی “انتقالی” می گویند. به طور کلی کاهش شنوایی انتقالی را می توان با جراحی برطرف کرد زیرا استخوانچه ها را می توان با پروتز جایگزین کرد. علاوه بر این دستگاه های کمک شنوایی با قابلیت هدایت استخوانی می توانند گوش میانی را دور بزنند و کاهش شنوایی انتقالی را برطرف کنند. این دستگاه ها به طرق مختلف به سر متصل می شوند.

برخی اختلالات استخوانچه ها شامل موارد زیر است:

• اتواسکلروز که استخوانچه ها سفت شده و گاهی نیاز به جراحی دارد.
• قطع ارتباط (گسیختگی استخوانچه ها) که می تواند در اثر عفونت، ضربه و… باشد که فرآیند انتقال صدا را مختل می کند.
• شکستگی استخوان گیجگاهی که در برخی موارد ممکن است با شکستگی استخوانچه ها نیز همراه باشد.
• ضربه می تواند موجب شکستگی یا دررفتگی استخوانچه ها شود.
• جراحی های اکتشافی در گوش میانی
• عفونت گوش (حاد یا مزمن) زیرا وجود مایع و عفونت به ویژه اگر طولانی مدت باشد می تواند به استخوانچه ها آسیب برساند.
• تومورها از جمله کلستئاتوما که کیسه ای پشت پرده گوش است و مانع حرکت استخوانچه های گوش می شود و با جراحی درمان خواهد شد.
• ناهنجاری های مادرزادی

به عنوان یک قاعده کلی، مشکلات استخوانی با سرگیجه همراه نیست، بلکه با کاهش شنوایی یا وزوز گوش همراه است. کاهش شنوایی نیز معمولا انتقالی خواهد بود مگر در مواردی که آسیب در بخش های دیگر هم وجود دارد.