اگرچه به بسیاری از افراد برای سرگیجه حمله ای وضعیتی خوش خیم دارو داده می شود، اما هیچ مدرکی برای حمایت از استفاده از دارو در درمان این بیماری وجود ندارد.
درمان BPPV یا ( سرگیجه حمله ای وضعیتی خوش خیم )
در شرایط نادر، گزینه جراحی درنظر گرفته می شود. با این حال، در اکثریت قریب به اتفاق موارد، سرگیجه حمله ای وضعیتی خوش خیم را می توان به صورت مکانیکی اصلاح کرد.
هنگامی که شنوایی شناس شما می‌داند که کریستال‌ها در کدام کانال(ها) هستند و آیا کانالیتیازیس یا کوپولولیتیازیس است، می‌تواند شما را از طریق مانور درمانی مناسب راهنمایی کند.
مانور درمان BPPV
درمان BPPV این مانورها از گرانش برای هدایت کریستال ها استفاده می کنند. در مورد کوپولولیتیازیس، آنها از حرکت سریع سر در صفحه کانال آسیب دیده استفاده می کنند تا ابتدا کریستال های آویزان شده را از جای خود خارج کنند و سپس آنها را هدایت کنند.
یکی از مانورهایی که برای رایج ترین مکان و نوع سرگیجه حمله ای وضعیتی خوش خیم ( BPPV ) استفاده می شود مانور Epley نام دارد. با این حال، این برای همه موارد سرگیجه حمله ای وضعیتی خوش خیم کار نخواهد کرد.
اغلب افراد مانور Epley را خودشان امتحان کرده‌اند یا بدون موفقیت روی آنها اجرا شده است. ارزیابی بعدی نشان می دهد که در واقع یک مانور متفاوت است که باید استفاده می شد، یا اینکه اصلا سرگیجه حمله ای وضعیتی خوش خیم نیست. به همین دلیل است که باید درمورد خوددرمانی احتیاط کرد. علاوه بر این، قبل از انجام آزمایش یا درمان برای سرگیجه حمله ای وضعیتی خوش خیم، شنوایی شناس باید یک اسکن عصبی دقیق، ارزیابی گردن و سایر بررسی‌های مرتبط با ایمنی را انجام دهد تا تعیین کند که آیا عناصر خاصی از این روش باید اصلاح شوند یا از آنها اجتناب شود.
این یکی دیگر از دلایل قوی برای احتیاط در مورد خوددرمانی یا درمان توسط یک شنوایی شناس با حداقل آموزش است.
بدون دیدگاه