سرماخوردگی من تازه دارد خوب می شود و احساس می کنم که گوش هایم گرفته است. چه چیزی باعث این حالت می شود؟ آیا درمانی برای گرفتگی گوش وجود دارد؟
رانندگی در جاده کوهستانی، برخاستن هواپیما، شنا عمق زیاد … همه این موارد می تواند ما را متوجه فشار در گوش مان کند. وقتی نمی توان این فشار را به روش عادی کاهش داد، در نتیجه گرفتگی گوش ایجاد می شود. احساس گرفتگی گوش (یا پری گوش) گاهی اوقات با علائم دیگری از جمله اختلال در شنوایی، وزوز گوش، سرگیجه، درد، حساسیت یا خارش، تب و ترشح از گوش همراه است.
گرفتگی گوش
گوش میانی از یک طرف با پرده گوش و از طرف دیگر لوله استاش از محیط جدا شده است. خمیازه کشیدن، بلعیدن یا جویدن آدامس می تواند با باز کردن موقت لوله استاش، فشار گوش را کاهش دهد و اجازه دهد فشار داخل گوش با خارج برابر شود. در بیشتر موارد، گرفتگی گوش به دلیل ساده ای مانند احتقان ناشی از سرماخوردگی، عفونت خفیف یا حتی تجمع جرم گوش ایجاد می شود. این علل شایع به راحتی درمان می شوند. گاهی اوقات گرفتگی گوش نشان دهنده این است که فرد باید برای علت زمینه ای خطرناک تری به دنبال درمان باشد.
- عفونت گوش
اوتیت خارجی گاهی اوقات گوش شناگران (یا اتومایکوز در مورد عفونت قارچی) نامیده می شود و عفونت مجرای گوش است. علائم شامل خارش، درد، ترشح از گوش، احساس پری، وزوز گوش و اختلال در شنوایی است. عوامل مستعد کننده عبارتند از فقدان جرم گوش سالم یا ضربه به گوش که هر دو می تواند ناشی از تمیز کردن نامناسب باشد. درمان آن شامل تمیز کردن و خشک کردن کامل گوش آسیب دیده توسط پزشک و به دنبال آن داروهای ضد قارچ یا آنتی بیوتیک ها است.
اوتیت میانی، عفونت گوش یا التهاب گوش میانی است. این بیماری شایعی در نوزادان و کودکان است اما می تواند افراد را در هر رده سنی تحت تأثیر قرار دهد. اغلب با تب و درد همراه است و می تواند ناگهان ظاهر شود. آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد درد معمولا این مشکل را برطرف می کنند. علل مختلفی وجود دارد مانند اختلال عملکرد لوله استاش و گاهی اوقات این وضعیت خود به خود برطرف می شود. تشخیص صحیح توسط یک متخصصگوش و حلق و بینی و پس از ارزیابی های دقیق باعث می شود که از مصرف آنتی بیوتیک های غیر ضروری اجتناب شود.
- هیدروپ اندولنفاتیک (بیماری منیر)
اگر گرفتگی گوش ناشی از عدم تعادل مایع در گوش داخلی باشد، به آن هیدروپس اندولنفاتیک می گویند. هیدروپس یعنی تجمع مایع اضافی در بافتها یا حفره های بدن. اندولنف مایعی در گوش داخلی است که به عملکرد صحیح شنوایی کمک می کند. در صورت بروز هیدروپس، تعادل این مایع از دست رفته و ممکن است سلول های حسی آنجا از بین بروند. علائم معمولی هیدروپس شامل فشار یا پری در گوش (گرفتگی)، وزوز گوش (زنگ زدن یا سایر صداها در گوش)، کاهش شنوایی و سرگیجه است.
- تجمع جرم گوش
گاهی احساس گرفتگی ناشی از مسدود شدن واقعی گوش است. جرم گوش یا سرومن برای سلامت شنوایی شما مهم است. ماده ای که سطح پوست را روان می کند و از نفوذ بیش از حد گرد و غبار، مو و سایر ذرات به داخل کانال جلوگیری می کند. هنگامی که جرم گوش جمع می شود، می تواند باعث ایجاد اختلال در شنوایی یا کاهش شنوایی جزئی، گوش درد، وزوز گوش، بو، خارش، گرفتگی در گوش و سرفه شود.گوش پاک کن گزینه مناسبی برای حذف جرم نیست زیرا در بیشتر مواقع فقط در نهایت موم گوش را بیشتر به سمت داخل فشار می دهند. برای برداشتن جرم گوش و شستشوی آن به پزشک مراجعه نمایید.
- کلستئاتوما
در بیمارانی که سابقه اختلال عملکرد لوله استاش، عفونت مزمن گوش یا پارگی پرده گوش داشته اند، ممکن است کلستئاتوما ایجاد شود. این کیست خوش خیم است و پر از سلول های مرده پوست است. هنگامی که احساس گرفتگی در گوش همراه با ترشح اغلب بدبو و یک یا چند مورد از علائم زیر همراه باشد، باید به وجود کلستئاتوما شک کرد: سرگیجه، درد، کاهش شنوایی یا ضعف عضلانی در عضلات صورت در همان طرف عفونت. این کیست اغلب برای از بین رفتن عفونت به آنتی بیوتیک نیاز دارد و پس از آن جراحی برای برداشتن کیست انجام می شود. در موارد شدید، کیست می تواند باعث ایجاد عفونت در استخوان های محافظت کننده از مغز یا استخوان های گوش داخلی شود که منجر به کاهش شنوایی دائمی یا در موارد شدید مننژیت می شود.
- گسیختگی مجرای نیمدایره فوقانی
سندرم گسیختگی مجرای نیم دایره فوقانی شامل یک حفره کوچک در استخوان گوش داخلی است که کانال نیم دایره فوقانی را می پوشاند.. شکایات عمده این بیماران شامل سرگیجه و برخی از انواع افت شنوایی است. بیماران اغلب در 30 تا 40 سالگی هستند و معمولا از سرگیجه شکایت می کنند که در اثر فشار، بلند کردن وزنه، فعالیت جسمی، حرکات شدید یا صداهای بلند (معمولا با فرکانس پایین) ایجاد می شود. سایر شکایات رایج شامل گرفتگی گوش ، احساس پژواک یا طنین در گوش هنگام صحبت کردن، راه رفتن، جویدن یا بلعیدن و/یا کاهش شنوایی است.
اغلب هنگامی که بیمار از این اختلال آگاه می شود، می تواند از انجام مواردی که باعث سرگیجه می شوند اجتناب کند یا از قرار گرفتن در معرض آن جلوگیری کند. اگر درمان های محافظه کارانه نتوانند علائم را مدیریت کنند، یک روش جراحی ممکن است گزینه خوبی باشد اما بسیار تهاجمی است.
- افت شنوایی حسی-عصبی ناگهانی
افت شنوایی حسی-عصبی ناگهانی به ندرت رخ می دهد. به طور معمول فقط چند دقیقه یا چند روز طول می کشد تا تکمیل شود و باید آن را به عنوان یک فوریت پزشکی در نظر گرفت. غالبا کم شنوایی ناگهانی با یک صدای “پاپ” پیش می آید و سپس بیمار متوجه گرفتگی گوش، سرگیجه یا وزوز گوش می شود. بیش از 100 علت برای آن وجود دارد و هرچه زودتر بیمار به دنبال درمان باشد، شانس بهبود شنوایی از دست رفته بیشتر است.
- اختلال در لوله استاش
در افرادی که اختلال عملکرد لوله استاش وجود دارد، لوله استاش در حین جویدن، بلعیدن یا خمیازه کشیدن باز نمی شود. به همین دلیل ، فشار در گوش با فشار هوای خارج برابر نمی شود. این منجر به احساس گرفتگی در گوش، وزوز گوش، درد یا سرگیجه می شود. بیشتر در کودکان رخ می دهد زیرا اندازه و زاویه لوله استاش در سرهای کوچکتر آنها باعث می شود که مایعات از گوش داخلی تخلیه نشوند. دلایل متعددی برای این اختلال وجود دارد و بسیاری از آنها شامل عفونت مزمن گوش یا سینوس ها می شود. گاهی اوقات ضد احتقان ها، آنتی هیستامین ها یا استروئیدها، درمان موثری هستند. در طول تشخیص، مهم است که علل زمینه ای احتمالی مانند اختلال مفصل گیجگاهی-فکی یا سردرد میگرنی را رد کنیم.
جمع بندی
دفعه بعد که روی بالابر پیست اسکی می پرید، آدامس خود را فراموش نکنید. اکثر موارد گرفتگی گوش به خودی خود برطرف می شوند حتی عفونت گوش دوران کودکی. با این حال، اگر حالت گرفتگی گوش شما مداوم و همراه با سرگیجه، درد یا تب باشد، مشورت با پزشک ماخصص گوش و حلق و بینی احتمالا ایده خوبی است.
بدون دیدگاه