ماستوئیدیت التهاب و یا عفونت استخوان ماستوئید است که در پشت گوش قرار دارد.
این استخوان از سلولهای هوایی تشکیل شده است که با گوش میانی در ارتباط هستند.
ماستوئیدیت میتواند یک عفونت ملایم تا بسیار خطرناک باشد.
این بیماری معمولا در نتیجه اوتیت میانی حاد به وجود می آید.
علتهای ماستوئیدیت در کودکان:
معمولاً در نتیجه گسترش عفونت گوش میانی به سلولهای هوایی ماستوئید، به وجود میآیند.
اگر کودک شما ماستوئیدیت دارد احتمالا اخیرا یک عفونت گوش میانی را تجربه کرده که مجددا شروع شده است.
ریسک ابتلای به ماستوئیدیت با مصرف آنتی بیوتیکهای تجویزی پزشک متخصص گوش و حلق و بینی کاهش مییابد.

نشانههای ماستوئیدیت در کودکان:
در بیشتر موارد بسته به شدت بیماری شامل موارد زیر است:
- درد پشت گوش
- تورم لالهی گوش
- تب
- حساسیت
- ترشح عفونت از گوش
عوارض ماستوئیدیت در کودکان:
اگر عفونت گوش علیرغم مصرف آنتی بیویتکها گسترش یابد عوارض زیر میتواند رخ دهد:
- مننژیت: عفونت لایههای پوشانندهی مغز
- آبسهی مغزی: تجمع چرک در اطراف مغز و نخاع
درمان مناسب و به موقع ماستوئیدیت برای جلوگیری از ابتلا به این بیماریهای خطرناک ضروری است.
روشهای تشخیص این بیماری مشابه تشخیص در بزرگسالان است.
با استفاده از آزمایشات خون و X-RAY و CT SCAN و MRI
درمان ماستوئدیت در کودکان:
معمولاً کودک باید در بیمارستان بستری شده و ازریابیهای کاملی توسط پزشک متخصص گوش و حلق و بینی انجام شود.
معمولاً انتی بیوتیکهای مصرفی به صورت داخل وریدی تجویز میشوند.
گاهی اوقات جراحی برای کمک به خارج شدن مایع گوش میانی لازم است.
پزشک متخصص گوش و حلق و بینی ممکن است برای کودک شما میرنگوتومی انجام دهد.
در این روش یک سوراخ روی پردهی گوش ایجاد شده که مایعات گوش میانی خارج شده و فشار گوش میانی کاهش یابد.
یک لولهی کوچک ممکن است در محل باز شدن پردهی گوش هم گذاشته شود که از تجمع مایعات در گوش میانی جلوگیری کند.
شنوایی کودک معمولاً بعد از خارج شدن مایع از گوش به حالت قبلی خود باز میگردد.
این لولهها به صورت خود به خودی 6-12 ماه بعد میافتند.
بدون دیدگاه