تشخیص بیماری کلستئاتوم:

تشخیص بیماری کستئاتوم توسط متخصص گوش و حلق و بینی انجام می شود.

پزشک با استفاده از اتوسکوپی و معاینات میکروسکوپیک علائم ظاهری کیست مثل تجمع عروق خونی را بررسی میکند.

اما در مواردی کلستئاتوم نمود ظاهری واضحی ندارد.

در برخی موارد با استفاده از تصویربرداری تشخیص انجام می شود.

بنابراین در قدم بعدی پزشک درخواست CT scan برای بررسی ساختارهای داخلی گوش را میدهد.

از این طریق قسمت های مختلف و درگیر کلستئاتوم نیز بررسی میشود.

علائم ظاهری کیست مثل تجمع عروق خونی در بیماری کلستئاتوم.
علائم ظاهری کیست مثل تجمع عروق خونی در بیماری کلستئاتوم.

درمان کستئاتوم:

 به طور کلی تنها راه درمان بیماری کلستئاتوم، جراحی برای خارج کردن آن است.

کلستئاتوم خود به خود از بین نمی رود بلکه به رشد خود ادامه میدهد و مشکلات بیشتر و جدی تری را ایجاد میکند.

در ابتدای تشخیص کلستئاتوم، متخصص گوش و حلق و بینی تجویز آنتی بیوتیک و قطره های گوشی و تمیز کردن مرتب گوش را برای درمان عفونت و کاهش التهاب و ترشح از گوش انجام میدهد.

بعد از انجام این مراحل بهتر میتواند وضعیت رشد کلستئاتوم را بررسی کرده و برنامه ی جراحی را شروع کند.

اثرات بیماری کلستئاتوم بر گوش میانی
اثرات بیماری کلستئاتوم بر گوش میانی

این جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام میشود و بعد از جراحی خارج کردن کیست، جراحی بعدی برای بازسازی آسیب های گوش داخلی و اطمینان از اینکه کیست به طور کامل خارج شده ممکن است نیاز باشد.

بعد از این جراحی بعضی افراد، گیجی گذرا و اختلالات چشایی را تجربه میکنند که معمولا بعد از چند روز برطرف میشود.

اثرات طولانی مدت این جراحی در صورت تشخیص و اقدام به موقع، راضی کننده است.

اگر بیماری کلستئاتوم در مراحل اولیه شناسایی شده و خارج شود مشکل خاصی پیش نمی آید. اما اگر قبل از انجام جراحی بزرگ شود ممکن است کم شنوایی دائمی را ایجاد کند.

هم چنین مشکلات تعادلی و سرگیجه نیز میتواند از عواقب آن باشد.

پس نکته ی مهم در این بیماری تشخیص و درمان به موقع است.

قبل از آن که آسیب های غیر قابل بازگشت به گوش و خوردگی استخوان های اطراف ایجاد شود.  

مجددا تاکید می شود تشخیص و درمان بیماری کلستئاتوم توسط پزشک متخصص گوش و حلق و بینی صورت میگیرد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *