سرگیجه با حرکت سر

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم (BPPV) باعث ایجاد دوره های ناگهانی، شدید و مختصر سرگیجه یا گیجی هنگام حرکت دادن سر می شود. محرک های رایج شامل غلت زدن در رختخواب، بلند شدن از رختخواب و بلند کردن سر برای نگاه کردن به بالا است. سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم به طور کلی یک اختلال به راحتی قابل درمان است.

علائم و نشانه های سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• گیجی
• احساس اینکه شما یا اطرافتان در حال چرخش یا حرکت هستید (سرگیجه)
• از دست دادن تعادل یا عدم ثبات
• حالت تهوع
• استفراغ

علائم و نشانه های سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم می توانند بیایند و بروند و معمولا کمتر از یک دقیقه طول بکشند. حملات سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم می توانند برای مدتی ناپدید شوند و سپس عود کنند.

فعالیت‌هایی که علائم و نشانه‌های سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم را ایجاد می‌کنند می‌توانند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند، اما تقریبا همیشه با تغییر در وضعیت سر ایجاد می‌شوند. برخی افراد هنگام ایستادن یا راه رفتن نیز احساس عدم تعادل می کنند.

حرکات ریتمیک غیر طبیعی چشم معمولا با علائم سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم همراه است.

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم ممکن است طی چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین برود. اما، برای کمک به تسکین زودتر، پزشک یا شنوایی شناس شما ممکن است شما را با یک سری مانورها، درمان کند.

مانورها در مطب شما انجام می شود، شامل چندین حرکت ساده و آهسته برای قرار دادن سر شما در موقعیت مورد نظر است. هدف این است که ذرات را از کانال های نیم دایره ای پر از مایع گوش داخلی به یک ناحیه باز کیسه ای کوچک (دهلیز) منتقل کنید که یکی از اندام های اتولیت در گوش شما قرار دارد، جایی که این ذرات مشکلی ایجاد نمی کنند و راحت تر جذب می شوند.