منشا سرگیجه

سرگیجه حسی است که در اثر عدم تعادل در سیگنال های اندامهای حسی تعادل از جمله چشم ها و گوش داخلی ایجاد می شود.

همچنین ممکن است ناشی از نحوه ی تفسیر این سیگنالها توسط مغز است. اغلب با عدم تعادل، تهوع و استفراغ همراه است. سرگیجه حقیقی به عنوان احساس چرخش بیمار یا محیط اطراف توصیف می شود.

این سرگیجه ها اغلب منشأ دهلیزی دارد یعنی ناشی از اختلال در سیستم تعادل گوش داخلی است.

سرگیجه ناشی از تعداد زیادی علل و شرایط زمینه ای است. این علل شامل:

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم، نوروپاتی دهلیزی، میگرن دهلیزی و بیماری منییر است.

سرگیجه یک بیماری رایج است. تخمین زده می شود که 10 درصد از مردم در طول زندگی خود دچار اختلال عملکرد در اندام تعادل یا اتصالات آن به مغز می شوند.

سرگیجه

علل سرگیجه در بیشتر مواقع، محیطی هستند و تهدید کننده زندگی نمی باشند. با این حال چند علت اصلی جزو موارد اضطراری هستند که نباید نادیده گرفته شوند.

حس سرگیجه را می توان در 4 زیر گروه طبقه بندی کرد: سرگیجه، پیش سنکوپ، عدم تعادل و سبکی سر (یا سرگیجه غیر اختصاصی).

شایع ترین علل سرگیجه در بیماران عبارتند از:

•  سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم که با حرکات سر ایجاد می شود.
• بیماری منیر که به علت افزایش حجم مایعات درون فضاهای گوش داخلی است.
• نوریت حاد دهلیزی( التهاب عصب تعادل) که علت اصلی آن مشخص نیست اما ممکن است ناشی از یک ویروس باشد.
• میگرن وستیبولار که با سردردهای شدید همراه است.
• لابیرنتیت که عفونت اندام حس تعادل اشت.
• نوریت دهلیزی که عفونت عصب تعادل است که سیگنال ها را از گوش داخلی به مغز منتقل می سازد.

در صورت داشتن علائم مداوم سرگیجه و عدم تعادل یا تکرار آن باید به پزشک متخصص خود مراجعه کنید.

پزشک گوش و حلق و بینی در مورد علائم شما سوال می کند. می تواند یک معاینه ساده برای تعیین برخی از انواع سرگیجه انجام دهد. آنها همچنین ممکن است شما را برای آزمایش های بیشتر به شنوایی شناس متخصص در تعادل ارجاع دهند.