وزوز گوش و آلزایمر

وزوز گوش احساس صدا بدون هیچ منبع صوتی آکوستیک خارجی است (درک فانتوم صدا) که مربوط به تغییر مسیر درک شنوایی است.
در یک مطالعه، شیوع کلی وزوز گوش در جمعیت بزرگسال حدود 10٪ گزارش شده است.

شیوع وزوز گوش در افراد بالای 60 سال (12-18٪) بیشتر بود.  وزوز گوش مزمن معمولاً با اختلال شنوایی همراه می‌باشد.

مطالعات نشان می‌دهند که عملکردهای مختلف مغزی، مانند یادگیری، احساسات، حافظه، تمرکز و رفتار با ارتباطات عصبی پردازش حسی برای وزوز گوش ارتباط دارند.

وزوز گوش و آلزایمر

بیماری آلزایمر (فراموشی) با تضعیف تدریجی ناخودآگاه در استخراج اطلاعات و افکار همراه است و در واقع یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که بتدریج توانایی‌های ذهنی بیمار در آن تحلیل می‌رود.

وزوز گوش به عنوان یک علامت ساده از بیماری تخریب عصبی تلویح شده است، که با کاهش تدریجی عملکرد عصبی مانند بیماری آلزایمر (AD) مشخص می‌شود.

بیماری آلزایمر (AD) یکی از بیماری‌های نورودژنراتیو هست که با از دست دادن تدریجی عملکرد عصبی به شکل آناتومیکی یا فیزیولوژیکی مشخص می‌شوند.
امروزه، افزایش سن بالاترین عامل خطر شناخته شده برای بیماری‌های نورودژنراتیو است.

مطالعات اخیر نشان داده‌اند که اختلال عملکرد شنوایی مرکزی بدون کاهش شنوایی محیطی شدید با بروز افت شناختی و زوال عقل و آلزایمر همراه است.
کاهش شنوایی و اختلال عملکرد شنوایی مرکزی منجر به افزایش خطر ابتلا به زوال عقل 5-10 سال بعد در فرد خواهد شد.

در نتیجه با توجه به نتیجه مطالعات می‌توان دید که آلزایمر و وزوز گوش و حتی کم‌شنوایی با هم در ارتباط هستند.

هر چند شاید نتوانیم رابطه علت و معلولی دقیقی برای وزوز گوش و آلزایمر و بیماری‌ها با هم پیدا کنیم ولی مطمن هستیم که بین این بیماری‌ها ارتباط وجود دارد و ممکن است که یکی باعث تشدید دیگری شود.