بیماری منییر (Ménière) به‌عنوان وضعیتی در نظر گرفته می‌شود که در آن گوش داخلی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. بیماری منییر معمولاً با علائم سرگیجه، کاهش شنوایی و وزوز گوش (Tinnitus) همراه است. البته ممکن است در بیماری منییر تعدادی از بیماران این سه فاکتور را با هم داشته باشند یا یک یا دو مورد از آن‌ها را تجربه کرده باشند. پاتوژنز این بیماری هنوز ناشناخته است و می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. در این قسمت به بررسی وزوز ناشی از بیماری منییر می‌پردازیم.

ارزیابی وزوز

معمولاً برای ارزیابی وزوز (Tinnitus Assessment) از چهار منظر آن را بررسی می‌کنیم.

ارزیابی وزوز
  1. ارزیابی فرکانس یا پیچ وزوز: بدین معنا که صدایی که در گوش ایجاد شده است چه فرکانسی دارد.
    در این افراد، معمولاً وزوز از نوع نویزی با فرکانس پایین خواهد بود. البته ممکن است در شرایط شدیدتر این وزوز به فرکانس‌های میانی هم منتقل شود. هم چنین در این شرایط ممکن است حالت تونال پیدا کند.
  1. ارزیابی بلندی: در این مرحله شدت صدای وزوز ارزیابی می‌شود.
    معمولاً بلندی آن در سطح بسیار کمی نسبت به آستانه‌ی شنوایی فرد ارزیابی می‌شود.
  1. ارزیابی پوشش‌پذیری: این معیار به بررسی این مورد می‌پردازد که آیا می‌توان به وسیله‌ی محرمات اکوستیکی این این وزوز را مهار کرد یا خیر.
    در افراد مبتلا به منییر معمولاً به آسانی به دست می‌آید. حتی با ارائه‌ی نویزهای سطح پایین.
  1. ارزیابی وقفه‌ی پایدار ناشی از پوشش وزوز: در این قسمت به بررسی مقدار پوشش‌پذیری پرداخته می‌شود.
    در افراد مبتلا به منییر وقفه‌ی پایدار از متوسط اعلام شده هم بیشتر است.

احساس وزوز در گوش مثل زنگ خطری است که می‌تواند شما را از سایر آسیب‌ها آگاه کند.
آنچه که مسلم است مواردی که گفته شده به صورت میانگین افراد بررسی شده از نظر منییر است. 
اگر شما چنین حالتی را تجربه کرده‌اید ممکن است دلیلی بجز بیماری منییر باعث ایجاد این وضعیت شده باشد. پس بهتر است که جهت ارزیابی دقیق‌تر به کلینیک شنوایی مراجعه کرده و نظر قطعی در رابطه با وجود یا عدم وجود بیماری منییر از طریق پزشک گوش و حلق و بینی و شنوایی شناس به شما اعلام گردد.
در کلینیک شنوایی هییرپلاس ارزیابی‌های کامل وزوز انجام می‌شود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *