درمان پیرگوشی
سمعک
سمعک می‌تواند عملکرد شنوایی را در بیشتر موارد پیرگوشی بهبود بخشد. پیشرفت کم شنوایی به ندرت آنقدر شدید می شود که سمعک در بازیابی توانایی برقراری ارتباط موثر نباشد. استفاده از سمعک‌های مناسب می‌تواند انزوای اجتماعی، افسردگی و تأثیرات عاطفی را که معمولا با پیرگوشی همراه است را بهبود بخشد و می‌تواند منجر به بهبود کیفیت زندگی شود.
کاشت حلزون
برای بیمارانی که به شدت تحت تاثیر پیرگوشی قرار گرفته اند که راهبردهای تقویت معمولی دیگر موثر نیستند، کاشت حلزون امیدی برای بازیابی شنوایی ایجاد می کند. کاشت حلزون شامل قرار دادن یک آرایه الکترود در گوش داخلی برای دور زدن حلزون آسیب دیده و تحریک نورون های حلزون باقی مانده به طور مستقیم با تحریک الکتریکی است. این روش را می توان به طور ایمن و با بهبود کیفیت زندگی مرتبط با شنوایی، حتی در افراد هشت ساله انجام داد.
دستگاه های کمک شنیداری
انواع دستگاه های کمک شنیداری می توانند تأثیر پیرگوشی را بر زندگی روزمره کاهش دهند. اینها ممکن است با سمعک‌هایی مانند تله کویل برای استفاده از تلفن یا سیستم‌های مدولاسیون فرکانس که اطلاعات صدا را مستقیما به سمعک فرد منتقل می‌کنند، مرتبط باشند. دستگاه‌های کمکی نیز ممکن است مستقل از سمعک‌ها باشند، مانند هشدارهای لمسی یا بصری که می‌توانند کمبود ورودی شنیداری را جبران کنند (مثلا چراغ‌های چشمک زن برای زنگ در).
توانبخشی شنوایی
توانبخشی شنیداری (یا شنیداری) به عنوان مدیریت حسی، آموزش، آموزش ادراکی و مشاوره برای آسیب شنوایی تعریف می شود. توانبخشی شنوایی شامل مداخلاتی مانند آموزش گوش دادن فعال، گفتارخوانی و تقویت ارتباط است. نمونه‌های خاص عبارتند از آموزش در مورد خواندن حالات صورت یا خطوط لب گویندگان، تفسیر نشانه‌های زمینه‌ای مانند وضعیت بدن برای غلبه بر گفتار سریع، و پرداختن به عوامل محیطی با اطمینان از نور کافی یا حذف تدریجی منابع صوتی رقیب. این درمان‌ها معمولاً از طریق آموزش انفرادی و همچنین به صورت گروهی انجام می‌شوند.
بدون دیدگاه