افت شنوایی به درجات شدت از ملایم تا عمیق تقسیم می شود. اگر افت شنوایی ملایم دارید، افت شنوایی شما شدید نیست و به احتمال زیاد می توانید در بسیاری از موقعیت های اجتماعی آن را «مدیریت کنید».
با این حال، علیرغم اینکه به نظر می رسد، افت شنوایی “ملایم” به معنای بی ضرر نیست (هنوز هم می تواند تأثیرات عمیقی بر کیفیت زندگی و توانایی شما در برقراری ارتباط با عزیزان و همکاران داشته باشد). چون ملایم است، این اثرات ممکن است موذیانه تر باشند.
افت شنوایی ملایم با ناتوانی در شنیدن صداهایی که کمتر از 25 دسی بل (دسی بل) برای بزرگسالان و 15 دسی بل برای کودکان است، تعریف می شود. این شامل صداهایی مانند زمزمه مکالمات، چکیدن آب، خش‌خش برگ‌ها، به هم زدن پاها روی زمین/فرش‌ها، و صدای جیر جیر پرندگان است.
افت شنوایی ملایم
فردی که افت شنوایی ملایم دارد ممکن است برای شنیدن صداهایی مانند چکیدن آب، مکالمات آرام، خش‌خش برگ‌ها، به هم خوردن پاها روی زمین/فرش‌ها و صدای جیر جیر پرندگان دچار مشکل شود.
درجات افت شنوایی در ادیوگرام، یکی از آزمایش‌هایی که به عنوان بخشی از ارزیابی شنوایی تحت آن قرار خواهید گرفت، مشخص می‌شوند. محدوده شنوایی طبیعی یک بزرگسال بین 0-25 دسی بل در محدوده فرکانس است. شنوایی طبیعی برای کودکان 0-15 دسی بل است.
افراد مبتلا به افت شنوایی ملایم اغلب می گویند که در محیط های ساکت هنگام صحبت تک به تک با کسی خوب می شنوند. با این حال، هنگامی که در محیط‌های پر سر و صدا قرار دارند، یا زمانی که فرد رو به رو است یا در فاصله‌ای دورتر از آنها ایستاده است، چندان خوب نیست.
افراد مبتلا به افت شنوایی ملایم اغلب گزارش می دهند که می توانند بشنوند اما نمی توانند مکالمات را به وضوح درک کنند. این امر به دلیل نشنیدن بخش های آرام گفتار است.
بدون دیدگاه