بیماری منییر یک بیماری مزمن است که باعث ایجاد علائمی میشود از جمله: سرگیجه، کمشنوایی و وزوز.
هر کدام از علائم این بیماری خود به تنهایی تأثیرات مختلفی بر زندگی فرد خواهند داشت.
وزوز ابتدا به صورت گذرا رخ میدهد ولی با گذر زمان بیشتر میشود.
بیشتر شدن وزوز میتواند باعث اختلال در خواب، خستگی، افسردگی، ازکارافتادگی، کاهش تمرکز و مشکلات شنوایی فرد شود.
کمشنوایی در ابتدا با میزان کم، تک گوشی و در فرکانسهای پایین رخ میدهد.
با گذر زمان میزان این کمشنوایی بیشتر میشود و فرکانسهای دیگر را نیز درگیر میکند.
ممکن است کمشنوایی در هر دو گوش مشاهده گردد و منجر به اختلال در ارتباطات فرد شود.
اختلال در ارتباطات منجر به فشارهای روانی، گوشهگیری، خستگی و انزوای شغلی میشود.
سرگیجه و عدم تعادل میتواند موجب اختلال در فعالیتهای اجتماعی فرد گردد که بر وضعیت شغلی، اجتماعی، ارتباطات و … اثر گذار خواهد بود.
علائم ناشی از بیماری منییر به تنهایی میتوانند در طول روز موجب ایجاد خستگی در فرد شوند.
بهعنوان مثال در یک فرد مبتلا به کمشنوایی که مشغلههای کاری متفاوتی دارد و در طول روز باید با افراد زیادی در ارتباط باشد، بدلیل وجود کمشنوایی باید تلاش زیادی بکند تا بتواند ارتباطات خود را در سطح مطلوب و بهینه حفظ کند که این امر خود موجب خستگی فرد خواهد شد.
مطالعات نشان دادهاند که بیماری منییر در طول روز میتواند باعث خستگی فرد گردد. دلیل این خستگی میتواند ناشی از علائم این بیماری در فرد باشد.
سعی در مرتفع کردن این علائم و عوارض ناشی از آنها در زندگی شخصی فرد گام مهمی در پروسه درمان بیمار میباشد.
باید به یاد داشته باشیم که در مطالعات اثبات شدهاست که بیماری منییر کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار میدهد و خستگی یکی از این جنبهها میباشد.
بدون دیدگاه