سرگیجه گردنی

گردن درد و سرگیجه می توانند دست به دست هم بدهند. در اینجا نحوه وقوع آن و آنچه می توانید در مورد آن انجام دهید آمده است.

سرگیجه گردنی که سرگیجه سرویکوژنیک نیز نامیده می شود، احساس بی نظمی یا بی ثباتی ناشی از آسیب گردن یا وضعیت سلامتی است که بر گردن تأثیر می گذارد. تقریبا همیشه با گردن درد همراه است. دامنه حرکتی شما نیز می تواند تحت تأثیر قرار گیرد و گاهی اوقات همراه با سردرد است. دوره‌های سرگیجه گردنی برای ساعت‌ها ادامه می‌یابد و خود این بیماری می‌تواند سال‌ها طول بکشد.

تشخیص سرگیجه گردنی می تواند دشوار باشد. برخی از علائم آن با سایر مشکلات پزشکی همپوشانی دارند، از مشکلات گوش داخلی گرفته تا سکته مغزی و آسیب مغزی تروماتیک ( ضربه مغزی). علاوه بر این، تشخیص اینکه آیا علائم فردی همراه با مشکلات گردن او رخ می دهد یا اینکه آیا این علائم ناشی از خود مشکلات گردن است، می تواند دشوار باشد.

خوشبختانه، هنگامی که به درستی تشخیص داده شد، درمان‌ها معمولا می‌توانند درست در خانه انجام شوند. اگر واقعا سرگیجه و سرگیجه گردنی باشد (اگر علتی از گردن باشد) بسیاری از این موارد می‌توانند بدون جراحی قابل درمان باشند. شل‌کننده‌های عضلانی و مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن (ادویل) یا استامینوفن (تیلنول) برای مثال می‌توانند به کاهش درد کمک کنند، در حالی که دارویی مانند مکلیزین می‌تواند به رفع سرگیجه کمک کند.

درمان دیگری که اغلب برای سرگیجه گردنی توصیه می شود، ورزش کردن است.. تمرینات هوازی حیاتی است و انجام آن به تنهایی بسیار آسان است. فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی، دویدن، دوچرخه‌سواری یا شنا می‌توانند التهاب و درد را کاهش دهند. ورزش هوازی واقعی این است که ضربان قلب شما را حداقل به مدت 15 تا 30 دقیقه در هر جلسه، حداقل سه تا پنج بار در هفته به منطقه هوازی برساند. واقعا اینجاست که شما شروع به دیدن بزرگترین مزیت می کنید.