افت شنوایی ناگهانی حسی عصبی (“گوش داخلی”) که معمولا به عنوان افت شنوایی ناگهانی شناخته می شود، از دست دادن ناشناخته و سریع شنوایی به طور یکباره یا طی چند روز است. SSHL به این دلیل اتفاق می افتد که در اندام های حسی گوش داخلی مشکلی وجود دارد. افت شنوایی ناگهانی اغلب فقط یک گوش را درگیر می کند.
افراد مبتلا به افت شنوایی ناگهانی اغلب با بیدار شدن از خواب متوجه کاهش شنوایی می شوند. برخی دیگر وقتی متوجه می شوند که برای اولین بار سعی می کنند از گوش ناشنوا استفاده کنند مانند زمانی که از تلفن استفاده می کنند. برخی دیگر درست قبل از ناپدید شدن شنوایی خود متوجه صدایی بلند در گوش می شوند. افراد مبتلا به افت شنوایی ناگهانی ممکن است متوجه یک یا چند مورد از این علائم نیز بشوند: احساس پر بودن گوش، سرگیجه و/یا وزوز گوش.
گاهی اوقات، افراد مبتلا به افت شنوایی ناگهانی، مراجعه به پزشک گوش را به تعویق می اندازند زیرا فکر می کنند کاهش شنوایی آنها به دلیل حساسیت، عفونت سینوسی، جرم گوش در کانال گوش یا سایر بیماری های شایع است. با این حال، شما باید علائم افت شنوایی ناگهانی را یک فوریت پزشکی در نظر بگیرید و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. اگرچه حدود نیمی از افراد مبتلا، بخشی یا تمام شنوایی خود را به صورت خود به خود(معمولا در عرض یک تا دو هفته از شروع) بازیابی می کنند، تأخیر در تشخیص و درمان می تواند اثر درمانی را کاهش دهد. درمان به موقع، شانس بهبود حداقل بخشی از شنوایی را افزایش می دهد.
افت شنوایی ناگهانی ممکن است در هر سنی برای افراد اتفاق بیفتد اما بیشتر اوقات در بزرگسالان در اواخر 40 سالگی و اوایل 50 سالگی تأثیر می گذارد.
چه چیزی باعث افت ناگهانی شنوایی می شود؟
انواع اختلالات که بر گوش تأثیر می گذارد می تواند باعث این افت شود اما فقط در حدود 10 درصد از این افراد، علت قابل تشخیص وجود دارد.
برخی از این اختلالات عبارتند از:
- عفونت ها
- ضربه سر
- بیماری های خود ایمنی
- قرار گرفتن در معرض داروهای خاصی که سرطان یا عفونت های شدید را درمان می کنند
- مشکلات گردش خون
- اختلالات عصبی مانند ام اس
- اختلالات گوش داخلی مانند بیماری منیر
اکثر این علل با سایر شرایط پزشکی یا علائم همراه است که به تشخیص صحیح اشاره می کند. عامل دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد این است که آیا کاهش شنوایی در یک یا هر دو گوش اتفاق افتاده. به عنوان مثال اگر افت شنوایی ناگهانی فقط در یک گوش رخ دهد، تومورهای روی عصب شنوایی باید به عنوان علت رد شوند. بیماری خود ایمنی ممکن است باعث ایجاد افت ناگهانی در یک یا هر دو گوش شود.
افت شنوایی ناگهانی چگونه درمان می شود؟
شایع ترین درمان افت شنوایی ناگهانی به ویژه هنگامی که علت آن ناشناخته است، کورتیکواستروئیدها هستند. استروئیدها می توانند بسیاری از اختلالات را درمان کنند و معمولا با کاهش التهاب، کاهش تورم و کمک به بدن در مبارزه با بیماری ها کار می کنند. قبلا، استروئیدها به شکل قرص داده می شد اما بعدها پزشکان شروع به تزریق مستقیم استروئیدها به داخل گوش میانی کردند. تزریقات را می توان در مطب بسیاری از متخصصین گوش و حلق و بینی انجام داد و برای افرادی که نمی توانند از استروئیدهای خوراکی استفاده کنند یا می خواهند از عوارض جانبی آنها جلوگیری کنند، گزینه مناسبی است.
برای بهترین اثرگذاری، استروئیدها باید در اسرع وقت مورد استفاده قرار گیرند و حتی ممکن است قبل از بازگشت همه نتایج آزمایش، توصیه شوند. درمان اگر بيش از دو تا چهار هفته به تأخير بيفتد، كمتر احتمال بهبود شنوايي را دارد و معمولا افت دائمی باقی مي ماند
اگر پزشک شما علت اصلی افت شنوایی ناگهانی را کشف کرد، ممکن است نیاز به درمان های اضافی باشد. به عنوان مثال در عفونت ها، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. اگر از داروهایی استفاده کرده اید که برای گوش سمی هستند، ممکن است به شما توصیه شود که از داروی دیگری استفاده کنید. اگر یک بیماری خود ایمنی باعث حمله سیستم ایمنی به گوش داخلی شود، پزشک ممکن است داروهایی تجویز کند که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند. افت شنوایی شدید که درمان نمی شود نیز برای سمعک یا کاشت حلزون به شنوایی شناس ارجاع داده خواهد شد.
بدون دیدگاه