افت شنوایی 90 دسی بل و بالاتر را افت عمیق در نظر می گیرند. فرد مبتلا به کم شنوایی عمیق همیشه در درک گفتار مکالمه حتی با سمعک خود مشکل دارد و حتی بلندترین اجزای فریاد بدون کمک (بدون سمعک خود) را تشخیص نمی دهد.
برای بسیاری از افراد با کم شنوایی عمیق سمعکهای سنتی فواید محدودی دارند. اکثر افراد با کم شنوایی عمیق نیاز به کاشت حلزون دارند.
کودکان مبتلا به کم شنوایی عمیق طیف گسترده ای از مهارت های ارتباطی را از خود نشان می دهند. برخی از کودکان گوش دادن و زبان گفتاری را به عنوان ابزار اصلی ارتباط خود توسعه می دهند. دانشآموزان دیگر ممکن است نیاز داشته باشند یا ترجیح دهند به مهارتهای ارتباطی دستی مانند اشاره اعتماد کنند.
کودک مبتلا به کم شنوایی عمیق ممکن است:
- عناصر مهم بحث کلاس از جمله زمینه و محتوای کلیدی را بدون نشانه های بصری نمی شنوند
- دایره لغات کمتر یا محدودتری نسبت به همسالان خود دارند
- همه صداها را در یک کلمه نمی شنوند، معمولا بخش هایی را در گفتار و نوشتار خود حذف می کنند.
- در تلفظ برخی از صداهای گفتاری، به ویژه صداهای با فرکانس بالا مانند “س” یا “پ” مشکل دارند.
- در پایان جلساتی که نیاز به تمرکز شدید دارند یا در محیط های پر سر و صدا انجام می شوند، بسیار خسته می شوند.
- آنچه گفته شده را اشتباه تفسیر می کنند
- در خواندن برخی مطالب مشکل دارند
- درک محدود از زبان محاوره ای
- مشکل در درک جملات پیچیده
- از طیف محدودی از ساختارهای جمله استفاده می کنند و بنابراین از همان ساختار جمله به طور مکرر استفاده کنید
- در توضیح ایده های خود برای دیگران مشکل دارند
- دانش و تجربیات محدودی در زمینههایی دارند که میتواند بر یادگیری و مهارتهای اجتماعی تأثیر بگذارد
- کیفیت صدای ضعیف
- بر ارتباطات اشاره ای تکیه دارند
بدون دیدگاه