افت شنوایی و افسردگی

افت شنوایی و افسردگی


ارتباط بین کم شنوایی و افسردگی کاملا منطقی است: وقتی افراد برای شنیدن تلاش می کنند، ارتباط چالش برانگیز می شود و تنهایی، غم و اندوه و انزوای اجتماعی به سرعت به دنبال آن می آید.

سلامت روان تقریبا بر هر جنبه ای از زندگی ما تأثیر می گذارد، از افکار و احساسات گرفته تا فعالیت های روزمره. در برخی مواقع، احتمالا احساس اضطراب، تحریک پذیری، خستگی یا غم کرده اید، که ممکن است بر نحوه تعامل شما با دنیای بیرون تأثیر بگذارد.

افت شنوایی و افسردگی

گاهی اوقات وقتی به اندازه کافی نمی خوابیم، روز بعد در حال بدی خواهیم بود. اگر در مورد موقعیتی که نتیجه غیرقابل پیش بینی دارد عصبی باشیم، ممکن است احساس اضطراب کنیم. اینها احساسات انسانی قابل ارتباط هستند.

اما زمانی که دو هفته یا بیشتر طول بکشد، ممکن است نشانه‌ای از چیزی جدی‌تر باشد. کم شنوایی درمان نشده در واقع می تواند احتمال عوارض سلامت روان مانند افسردگی را افزایش دهد. آزمایشات شنوایی منظم و جستجوی راه های درمان می تواند کمک کننده باشد.

برای گروه از 65 سال به بالا، خطر ابتلا به کم شنوایی و افسردگی در میان افرادی که از سمعک استفاده نمی کنند بیشتر است.

مطالعه ای نشان داد که در این جمعیت، افرادی که کمک شنوایی دریافت نمی کردند، میزان غم و اندوه بیشتری را گزارش کردند و اغلب این تصور را داشتند که دیگران بدون دلیل با آنها عصبانی هستند. این

افراد همچنین احتمال بیشتری برای تجربه انزوای اجتماعی و کناره گیری اجتماعی داشتند.

اختلال شنوایی می تواند برقراری ارتباط با عزیزان، پیگیری جریان گفتگوها و احساس راحتی در محیط های اجتماعی را دشوار کند.

افت شنوایی و افسردگی با هم در ارتباط هستند و کسانی که دچار کم شنوایی هستند ممکن است نگران باشند که مکالمات را از دست داده اند یا اینکه نمی توانند حرف دیگران را بشنوند یا درباره آنها صحبت می کنند. همه این تجربیات می تواند منجر به غمگینی، تنهایی، تحریک پذیری، پارانویای خفیف و موارد دیگر شود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *